บล็อกนี้ได้จัดทำขึ้นเพื่อนใช้ในการเรียนการสอนในรายวิชา อินเตอร์ในชีวิตประจำวัน ของ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

วันอังคารที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2554

@ ปาย


ปาย...อำเภอเล็ก ๆ ในจังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่มีนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างประเทศมาเยือนอย่างไม่ขาดสาย 

ความเงียบสงบ ลำน้ำปายสายน้อยที่ไหลเอื่อยผ่านกระต๊อบเล็ก ๆ อันเป็นที่พำนักของนักท่องเที่ยว ภูเขาที่ใหญ่น้อยที่โอบล้อม เป็นสเน่ห์ที่ประทับใจนักท่องเที่ยวอย่างไม่รู้เลือน

ในฤดูฝน ริมลำน้ำปายจะดารดาษไปด้วยทุ่งนาข้าวเขียวขจี และเมื่อย่างเข้าฤดูหนาว ทุ่งนาข้าวก็จะแปรเปลี่ยนเป็นไร่กระเทียมที่ทอดตัวยาวไปจรดเชิงเขา ท่ามกลางสายหมอกเย็นระรื่น

รุ่งเช้า ไอหมอกจากแม่น้ำปาย ค่อย ๆ สะสมปกคลุมไปทั้งตัวเมือง ให้ทุกสิ่งของเมืองปายดูเลือนราง แต่กลับเต็มไปด้วยสเน่ห์ 






ยามสายหมอกจางหาย เหลือเพียงเมืองเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ กรุ่นกลิ่นไอศิลปะ และอารมณ์สบาย ๆ น่านั่งจิบกาแฟ ปล่อยอารมณ์ให้ไหลไปกับเวลาที่ค่อย ๆ ย่างก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ

ใกล้ ๆ เที่ยง วิถีปายก็เปลี่ยนไป มอเตอร์ไซค์คันน้อย จะทยอยออกจากเมือง พานักท่องเที่ยวรับลม และสัมผัสกับธรรมชาติรอบ ๆ เมืองน้อยกลางหุบเขาแห่งนี้ หรือ พานักท่องเที่ยวมุ่งหน้าเข้าสู่แหล่งท่องเที่ยวสำคัญ อันหลากหลาย ทั้ง วัดน้ำฮู Coffee in Love หรือ ศูนย์วัฒนธรรมยูนนาน

จนกระทั่งราตรีมาเยี่ยมเยือน ถนนก็เริ่มครึกครื้น ร้านขายโปสการ์ด hand-made เปิดไฟสีนวลให้ร้านยิ่งน่ารักชวนมอง ชาวดอยต่าง ๆ ก็ปูผ้ากันริมถนนขายสินค้าพื้นเมือง ทั้งย่ามทอมือ ผ้าปักหลากสี 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น